American Staffordshire Terrier

American Staffordshire Terriërs zijn sterke, sportieve honden. Ze houden van mensen en krijgen graag aandacht. Hun intelligentie en enthousiasme maakt hen geschikt voor allerlei activiteiten. De omgang met andere honden is een aandachtspunt bij dit ras. Deze honden passen bij een ervaren, actieve eigenaar die op een rustige, consequente en positieve manier leiding kan geven.

Kies het juiste ras voor uw situatie: lees vóór het kopen eerst of de American Staffordshire Terriër het ras is dat u zoekt.

Algemeen

De American Staffordshire Terriër, ook wel AmStaff genoemd, heeft zijn oorsprong gemeen met de kleinere Staffordshire Bull Terriër uit Engeland. Hun voorouder is in Engeland ontstaan doordat Bulldogs gekruist werden met terriërs om mee te doen aan hondengevechten. Later werden de honden meegenomen door emigranten naar Amerika. Daar werd bij het fokken geselecteerd op grote dieren. In eerste instantie werden de honden gebruikt voor allerlei functies zoals bewaken van de boerderij, herdershond en gezinshond, maar ook werden de dieren nog voor gevechten in de ‘pit’, de ring, gebruikt (vandaar de toenmalige naam ‘pit bull’). Later ontstond een lijn waarbij meer op uiterlijk en karakter werd gefokt, en hieruit ontstond uiteindelijk de Staffordshire Terriër. Deze naam werd later gewijzigd in American Staffordshire Terriër, om verwarring met de Staffordshire Bull Terriër uit Engeland te voorkomen.

Inmiddels is de American Staffordshire Terriër een populaire huishond geworden. Het zijn sterke, atletische honden die dol zijn op mensen. Het ras hoort bij rasgroep 3, ‘Terriërs’. De American Staffordshire Terriër wordt gemiddeld zo’n twaalf jaar oud.

Uiterlijk

American Staffordshire Terriërs zijn sterk en lenig gebouwd. Het lichaam is slank en gespierd met een brede borst, de poten zijn recht. Ze hebben een kortharige, glanzende vacht die glad langs het lichaam ligt en hard aanvoelt. Ze mogen allerlei kleuren hebben, hoewel meer dan 80% wit liever niet wordt gezien, evenals black and tan (zwart met roodbruine tekeningen) of leverkleurige dieren. De neus is altijd zwart. De kop van de AmStaff is vrij breed en heeft brede, sterke kaken. De oren staan wat omhoog van het hoofd af waarbij het uiteinde omlaag hangt, een ‘half rose’ of ‘prick’ oor genoemd. De staart komt ongeveer tot halverwege de grond. De schouderhoogte van reuen hoort bij voorkeur tussen 45,7 en 48,3 centimeter te liggen, bij teven tussen 43,2 en 45,7 centimeter.

De volledige rasstandaard van de American Staffordshire Terriër kunt u vinden bij de rasvereniging. Op de website van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland staan alle bij hen aangesloten rasverenigingen genoemd.

Karakter

De American Staffordshire Terriër is een actieve, moedige en vrolijke hond. AmStaffs zijn vriendelijk en enthousiast naar mensen. Ze zijn fysiek hard voor zichzelf en hebben een hoge pijngrens maar zijn wel gevoelig voor uw stem. Het zijn intelligente honden met veel doorzettingsvermogen die lang speels blijven.

Naar andere honden zijn ze vaak minder tolerant, en zeker reuen kunnen problemen hebben met andere reuen. Als een AmStaff wordt uitgedaagd zal hij een confrontatie niet uit de weg gaan. Gevechten moeten dan ook voorkomen worden want met zijn sterke kaken kan de AmStaff veel schade toebrengen. Met andere huisdieren kan hij goed omgaan als hij er vanaf jonge leeftijd aan gewend is.

American Staffordshire Terriërs zijn vriendelijk voor kinderen en vinden het leuk om met hen te spelen, maar kunnen voor kleine kinderen te onstuimig zijn. Uiteraard moet u kinderen en hond nooit alleen laten!

Omdat de AmStaff gehecht is aan zijn gezin kan hij op jonge leeftijd soms moeilijk alleen zijn, dit moet goed worden opgebouwd. De American Staffordshire Terriër is waaks en waarschuwt als mensen op zijn terrein komen.

Verzorging

De korte vacht van de American Staffordshire Terriër heeft voldoende aan af en toe borstelen. In de ruiperiode kunt u wat meer borstelen met een rubber borstel om de losse haren te verwijderen. Controleer regelmatig het gebit en zorg dat de nagels niet te lang worden.

Beweging en activiteiten

American Staffordshire Terriërs hebben vrij veel beweging nodig, Het zijn actieve, sportieve honden die graag spelen, rennen of zwemmen. Vaak houden ze erg van balspelletjes. Ze kunnen een behoorlijke conditie opbouwen. Om hen moe te maken kunt u ook speur- of denkspelletjes doen.

U kunt met de AmStaff allerlei activiteiten en hondensport ondernemen zoals behendigheid, fietsen, flyball, frisbee of doggydance, maar ook gehoorzaamheidstraining of reddingswerk.

Socialisatie en opvoeding

Zoals bij alle honden is een goede socialisatie erg belangrijk. Wen uw pup aan allerlei mensen, dieren en andere nieuwe zaken.  Zorg er wel voor dat uw pup ook voldoende rust krijgt om alle nieuwe ervaringen te verwerken. Bijzondere aandacht moet uitgaan naar de socialisatie met allerlei andere honden. Leer uw pup om op een rustige, leuke manier met andere honden om te gaan en voorkom dat hij ruw speelt of zelfs vecht.

Bij de opvoeding is het belangrijk dat u duidelijk, rustig en vooral consequent bent. Een ‘harde’ aanpak is echter totaal niet nodig en werkt eerder averechts. De American Staffordshire Terriër is erg gevoelig voor uw stem en voor boze woorden. Wandelen zonder aan de lijn te trekken is iets wat u uw AmStaff al jong moet bijbrengen, volwassen dieren zijn erg sterk. Leer de pup om alleen te blijven door dit langzaam op te bouwen.

Als de American Staffordshire Terriër in de puberteit komt, vanaf een maand of zes, wordt hij vaak minder tolerant naar andere honden. Zorg ervoor dat u goed oplet, beloon vriendelijk gedrag en voorkom onenigheid. Grijp direct in als u merkt dat de hond agressief is tegen andere honden; leer hem andere honden te negeren en schakel eventueel hulp in van een instructeur of gedragstherapeut.

Ga met uw pup naar een puppycursus. Daar leert hij andere honden kennen en op u te letten, terwijl u leert hoe u de hond iets bij kunt brengen. Doe liefst ook een vervolgcursus om de puberteit van uw hond in goede banen te leiden.

Ziekten en erfelijke aandoeningen

Bij elk hondenras kunnen erfelijke aandoeningen voorkomen. Volgens recent onderzoek van Universiteit Utrecht zijn voor de Nederlandse populatie van de American Staffordshire Terriër de belangrijkste erfelijke aandoeningen:

• Neuronale ceroid lipofuscinosis
• Cerebellaire corticale degeneratie
• Idiopathische epilepsie

Heupdysplasie (HD) is een afwijkende ontwikkeling van het heupgewricht waardoor de heupkop niet goed in de heupkom past. Dit veroorzaakt schade in het gewricht. HD heeft een erfelijke basis en wordt beïnvloed door omgevingsfactoren, zoals een hoge groeisnelheid en overbelasting door verkeerd of te veel bewegen of overgewicht. Jonge dieren met heupdysplasie vertonen een afwijkende gang, plotselinge pijnlijkheid in de achterpoten en heup en verminderde activiteit vanwege de pijn. Vaak zijn de achterpoten en heupen minder sterk bespierd. Oudere dieren vertonen verschijnselen die passen bij artrose (gewrichtsslijtage), zoals startkreupelheid, moeilijk opstaan en pijnlijkheid na zware inspanning. Het is belangrijk om een jonge hond die nog niet uitgegroeid is niet te wild te laten spelen, te veel achter ballen aan te laten rennen of andere belastende activiteiten te laten doen. Geef uw hond een goede kwaliteit voeding zodat botten en spieren goed worden opgebouwd.

Neuronale ceroid lipofuscinosis (NCL) is een stapelingsziekte waarbij de stof ceroid lipofuscine zich stapelt in vooral het centrale zenuwstelsel en de ogen en daar tot schade leidt. De eerste symptomen zijn moeilijk lopen, soms met vreemd hoog opgetilde voorpoten, knikken met de kop en onstabiel staan waardoor de hond zijn poten wijd zet om zijn evenwicht te bewaren. Soms lopen ze tegen dingen op. Later beginnen de dieren zwabberend te lopen, ze beginnen te trillen, struikelen en vallen om. Deze hersenverschijnselen worden ook cerebellaire ataxie genoemd. De ziekte komt bij de American Staffordshire Terriër vaak pas aan het licht tussen het 3e en 8e levensjaar. Een hond kan drager zijn van de ziekte zonder deze zelf te hebben. De ziekte is niet te genezen. Er bestaat een genetische test, het is dan ook belangrijk dat ouderdieren getest zijn voor ermee gefokt wordt. Vanaf 1 januari 2016 is de DNA test voor ouderdieren verplicht, anders krijgen de pups geen stamboom.

Cerebellaire corticale degeneratie is een aandoening waarbij verlies van zenuwweefsel in de kleine hersenen (cerebellum) optreedt. De eerste verschijnselen worden vaak al zichtbaar voordat de dieren zes maanden oud zijn en de klachten worden langzaam ernstiger. De honden krijgen steeds meer moeite met lopen, de coördinatie en evenwicht bewaren. Ze lopen zwalkend, vallen om bij plotselinge bewegingen en zwaaien met hun lichaam in stilstand.

Bij idiopathische epilepsie ontstaan er aanvalsgewijze, spontane ontladingen van elektriciteit in de hersenen. Een epileptische aanval of toeval kan verschillende vormen hebben. Als het gehele lichaam betrokken is, verkrampen de spieren, het dier valt om en kan schokken, kwijlen en urine en ontlasting laten lopen. De hond is tijdens de aanval buiten bewustzijn en voelt en hoort dus niets. Voor een aanval vertoont de hond vaak ander, onrustig gedrag, na afloop kan de hond gedesoriënteerd en ‘wiebelig’ zijn. Er zijn ook plaatselijke vormen van epilepsie, waarbij bijvoorbeeld een spiergroep begint te trillen of trekken of waarbij een dier kortdurend vreemd gedrag vertoont, zoals happen naar onzichtbare vliegen of voor zich uit staren zonder dat men contact met hem kan maken. Epilepsie kan verschillende oorzaken hebben, maar bij de idiopathische vorm van epilepsie is er geen onderliggende verwonding of ziekte aan te wijzen. Erfelijke vormen van epilepsie treden meestal voor het derde levensjaar op. Bij oudere dieren is er meestal een niet-erfelijke oorzaak die later is ontstaan, zoals een hersentumor.

Behalve deze aandoeningen zijn er nog andere erfelijke aandoeningen die bij dit ras van belang kunnen zijn, namelijk:

• Allergieën
• Verhoogde gevoeligheid voor demodicose
• Folliculitis
• Voorste kruisband lesie

Een allergie is een overgevoeligheidsreactie op een lichaamsvreemde stof. Dit kan bijvoorbeeld een reactie zijn op stoffen in de lucht, stoffen in de voeding of stoffen waarmee de huid in contact komt. Bij een allergie ziet het afweersysteem van de hond deze stoffen ten onrechte als een gevaarlijke ‘indringer’ en er worden speciale afweercellen geactiveerd om deze te bestrijden. Dit geeft klachten zoals jeuk, niezen of een rode of geïrriteerde huid.

Demodicose is een infectie met de Demodex mijt, ook wel ‘jeugdschurft’ genoemd. Veel jonge honden hebben wel eens last van kleine, kale, geïnfecteerde plekjes maar vaak gaan die vanzelf over. Soms komt het echter voor dat de infectie zich over de hele huid verspreidt. Sommige rassen zijn hier gevoeliger voor.

Folliculitis is een ontsteking van de haarzakjes door een infectie met bacteriën. Het komt vaak samen voor met andere aandoeningen zoals allergie, maar kan ook voorkomen zonder duidelijke oorzaak. Doordat de haarzakjes ontsteken, ontstaan er eerst pukkeltjes. Daarna vallen de haartjes in bosjes uit en ontstaat er rode plekjes. Er kan ook sprake zijn van jeuk.

Elleboogdysplasie is een verzamelnaam van (voornamelijk) erfelijke afwijkingen in de ontwikkeling van het ellebooggewricht. Vormen van ED zijn:

– los processus anconeus (LPA) / – los processus coronoïdeus (LPC): hierbij ligt een stukje bot van de ellepijp los in het gewricht

– osteochondrosis dissecans van de mediale humeruscondyl (OCD): afwijking in het gewrichtskraakbeen van de bovenarm

– incongruentie van het gewrichtsvlak van radius en ulna met de humerus: de drie botten in het ellebooggewricht (spaakbeen, ellepijp en bovenarm) sluiten niet goed op elkaar aan in het gewricht.

Deze vormen kunnen apart of samen voorkomen en elkaar beïnvloeden. Symptomen zijn pijn en kreupelheid aan één of beide voorpoten. Deze treden al op vanaf een leeftijd van rond 6 maanden. Later ontstaat ook artrose (gewrichtsslijtage).

Voorste kruisband lesie is een aandoening in de knie waarbij de voorste kruisband van de knie gedeeltelijk of geheel gescheurd is. Dit kan worden veroorzaakt door een afwijkende bouw, afwijkende groei of verkeerde of te grote belasting van de poten (bijvoorbeeld bij obesitas), of door een ongeluk zoals een verkeerde sprong. De hond zal vooral plotselinge kreupelheid vertonen in één of beide achterpoten en pijn bij het bewegen van de knie. Bij grote hondenrassen komt dit vaker voor op jonge leeftijd (1 tot 2 jaar oud) en het komt vaker voor bij gecastreerde teven. Het is ook mogelijk dat de breuk geleidelijk ontstaat doordat de kruisband wordt aangetast, in zo’n geval is de hond af en toe kreupel tot de kruisband uiteindelijk scheurt.

De Raad van Beheer en de rasvereniging ASTCH hebben in een convenant opgenomen dat ouderdieren via DNA getest moeten zijn op NCL / Cerebellaire ataxie, anders krijgen de pups geen stamboom. Er mag alleen gefokt worden als tenminste één van de ouderdieren vrij is en de teef mag geen lijder zijn. Dit geldt voor alle dekkingen vanaf 1 januari 2016, ook als de fokker geen lid is van de rasvereniging.

De rasvereniging verplicht daarnaast ook het testen op heupdysplasie en elleboogdysplasie (aan de uitslagen van deze laatste twee tests zijn echter geen eisen gesteld). Aangeraden wordt om te testen op hartafwijkingen. In het fokreglement van de rasvereniging kunt u de precieze fokregels nagaan en zien wanneer ouderdieren worden uitgesloten van de fok om erfelijke aandoeningen te voorkomen.

Meer uitleg over het onderzoek door Universiteit Utrecht naar erfelijke aandoeningen bij rashonden in Nederland vindt u op www.rashondengids.nl.

Benodigde ervaring

Voor het op een verantwoorde wijze houden van een American Staffordshire Terriër is het nodig om al wat ervaring te hebben met het houden van honden. Zorg dat u zich van tevoren goed informeert, bijvoorbeeld via de rasvereniging.

Aanschaf en kosten

Lees voordat u een hond aanschaft het Praktisch document ‘De aanschaf van een hond’.

Let goed op als u een American Staffordshire Terriër pup wilt aanschaffen. Pups die via de rasvereniging worden aangeboden, zijn in elk geval gefokt volgens het fokreglement van de vereniging. Hierin staat bijvoorbeeld dat beide ouderdieren bij de MAG test een voldoende moeten hebben gehaald. Dit is een gedragstest die vaststelt of dieren niet overmatig angstig of agressief gedrag vertonen. Bovendien is een aantal tests op erfelijke aandoeningen verplicht. Via de website van de rasvereniging kunt u informatie over pups inwinnen.

Koopt u elders een pup, dan zult u zelf moeten vragen of er bij de ouders tests op erfelijke aandoeningen zijn gedaan en de uitslagen moeten bekijken. Daarmee maakt u de kans dat u een pup koopt met een erfelijke aandoening zo klein mogelijk. Van ouderdieren met stamboom kunt u de uitslagen van elleboogdysplasie-onderzoek en heupdysplasie-onderzoek ook nagaan op de website van de Raad van Beheer.

Kies een pup met een officiële FCI-stamboom. Er zijn ‘FCI-stambomen’ in omloop uit het buitenland die niet door de FCI zijn uitgegeven. Wilt u een pup uit een ander land aanschaffen, vraag dan altijd bij de rasvereniging in dat land na of het een hond met een officiële stamboom is van de FCI (en niet bijvoorbeeld van de ‘ECC’). Let wel op: een stamboom wil niet automatisch zeggen dat de fokker zich ook aan het fokreglement van de rasvereniging houdt! Vraag dus altijd om de uitslagen van de tests.

Ook als u regelmatig met uw hond naar andere landen wilt reizen, kan het hebben van een stamboom problemen voorkomen, aangezien een aantal landen “pitbullachtige” honden zonder stamboom niet toelaten. Let erop dat ook dan alleen FCI-stambomen erkend worden!

Van pups met een FCI-stamboom heeft u zekerheid over de afkomst van de pup, want sinds juni 2014 moet voor alle rassen voor het afgeven van stamboompapieren een DNA-test op afkomst worden gedaan. Bovendien moeten bij dit ras Nederlandse ouderdieren een voldoende hebben voor de gedragstest (MAG test), anders krijgen hun nakomelingen geen stamboom.

Koop geen ‘goedkope’ pups via internet of handelaars die allerlei rassen verkopen of veel nesten tegelijk hebben. Deze zijn vaak niet goed gesocialiseerd en de ouderdieren zijn lang niet altijd getest op erfelijke aandoeningen en vaak ook niet op gedrag. U loopt daardoor het risico dat u op termijn alsnog veel geld kwijt bent aan medische kosten of gedragstherapie.

Gebruik de puppy-checklist van het LICG om u te helpen beoordelen of bij u een betrouwbaar adres koopt.

Wilt u een volwassen American Staffordshire Terriër aanschaffen dan kunt u op de website van de rasvereniging een bemiddelingsadres vinden. U kunt ook terecht bij een asiel.

Maak bij de aanschaf van een pup of oudere hond duidelijke afspraken. Het gebruik van een koopcontract is aan te raden.

Het chippen en registreren van honden is verplicht. Pups moeten geregistreerd zijn op naam van de fokker. Honden uit het buitenland moeten geregistreerd zijn op naam van de importeur. Honden die herplaatst worden moeten geregistreerd zijn op naam van de vorige eigenaar. Vraag altijd om een registratiebewijs. Elke hond die na 1 november 2021 geboren of geïmporteerd is of van eigenaar wisselt moet bovendien een EU-dierenpaspoort hebben. Krijgt u een hond aangeboden die niet gechipt is, niet geregistreerd is op naam van de verkoper of geen EU-dierenpaspoort heeft, dan houdt de verkoper zich niet aan de wet. Koop de hond niet, want dan bent u zelf ook in overtreding! U bent verplicht de registratie binnen twee weken na aanschaf op uw naam te zetten via één van de aangewezen portalen. Houd de registratie steeds up-to-date. Meer informatie vindt u op www.chipjedier.nl. Lees daar ook hoe u de registratie moet regelen als u zelf een pup wilt importeren.

Een American Staffordshire Terriër met FCI-stamboom kost gemiddeld tussen 1500 en 2000 euro. Daarnaast bent u geld kwijt aan benodigdheden zoals een mand, een riem, een etensbak en speeltjes. Kosten voor voeding zijn mede afhankelijk van welk type voer u kiest, maar reken op ruim 35 euro per maand.

De tarieven van de hondenbelasting variëren per gemeente. Denk ook aan de kosten van de puppycursus en vervolgcursussen of hondensport.

Houd rekening met terugkerende dierenartskosten zoals entingen, ontworming en behandeling tegen vlooien. Denk daarnaast aan eventuele castratiekosten. Deze zijn mede afhankelijk van het gewicht van uw hond en zijn voor teven hoger dan voor reuen. Informeer vooraf naar dergelijke kosten bij uw dierenarts. Daarnaast kunt u voor kosten komen te staan als uw dier onverhoopt ziek wordt. Voor (onverwachte) dierenartskosten kunt u een ziektekostenverzekering afsluiten.

Bijzonderheden

• Let op: couperen van oren of staart is in Nederland verboden sinds 1996 (oren) en 2001 (staart). Ook in België is couperen van beide lichaamsdelen verboden (oren sinds 2001, staart sinds 2006) en in Duitsland is dit al veel langer verboden.
• In niet alle landen is de American Staffordshire Terriër welkom. Dit kan gevolgen hebben bij uw keuze voor een vakantiebestemming.